بیش از 200 سال پیش، «امانوئل کانت» فیلسوف نامدار آلمانی در قرن هجدهم در کتاب مشهورش «صلح پایدار»؛ نظریه «صلح دموکراتیک» را پایهریزی کرد؛ نظریهای که میگوید ملتها و کشورهای مردمسالار طرفدار صلحند و بر سر منافع متعارض وارد جنگ نمیشوند.
حالا با گذشت سالیانی طولانی از پیریزی این نظریه و بروز جنگهای پرشمار در جهان و به ویژه جغرافیای پیرامونی کشور ما، مفهومی از جنس فرهنگ را میتوان جایگزین مفهوم سیاسی دموکراسی کرد و دستمایه نظریهپردازی قرار داد؛ مفهومی چون «نوروز» که ترکیب آن با صلح میتواند معجونی معجزهگر به دست دهد.
نوروز جشن سال نویی است که ای نشاندهنده پایان زمستان و آغاز فصل جدید است. این جشن مشترکی است که در ایران، تاجیکستان، افغانستان و دیگر کشورهای آسیایمیانه، غرب آسیا و قفقاز به صورت همزمان برگزار میشود.
نوروز به معنای «روز نو» به پاسداشت دگرگونی ماهیت طبیعت و تاثیر عظیم آن بر زندگی انسانها برگزار میشود. تولد دوباره طبیعت در فصل بهار اتفاق میافتد و آغازی تازه برای بشر میآفریند، نوروز از این آغاز الهام گرفتهاست.
«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد در پیام نوروزی خود در سال جاری گفته است: «نوروز، گرامیداشت آغازی جدید است. نوروز، بیش از ۳۰۰ میلیون انسان را در نسلهای مختلف و فراتر از مرزها با یکدیگر متحد میسازد. به ما الهام میکند تا در مورد یکدیگر، فرهنگها و نیز جهانمان بیشتر بیاموزیم. این جشن خجسته یادآور همه مشترکات ماست و ارزشهایی مانند صلح، حقوق بشر و کرامت انسان را که سازمان ملل هر روز در پی ارتقای آنها است، ترویج میکند. »
این جشن آریایی نقش بسزایی در تحکیم پیوندهای مردم بر اساس احترام متقابل، آرمانهای صلح و همبستگی دارد. سنتها و آیینهای آن بازتابی از آداب و رسوم کهن تمدنهای شرق و غرب است که از طریق ارزشها و اخلاق مشترک انسانی بر آن تمدنها تاثیر گذاشتهاست.
یکی از زیباترین آداب نوروزی هفتسین است که معنایی عمیق به همراه دارد. هفتسین سفرهای است شامل هفت مورد که با حرف «س» آغاز میشود و هرکدام مفهومی خاص دارد. سبزه نمادی از تولد دوباره. سرکه نماد صبر، سنجد نماد عشق، سیر به معنای سلامتی نماد قناعت و یادآوری سیر چشمی، سیب نماد زیبایی و سلامتی، سماق نشانگر رنگ طلوع خورشید و در آخر سمنو که نمادی از ثروت است.
با این مفاهیم مشترک، نوروز متعلق به بشریت است برای داشتن دنیایی بهتر همراه با سلامتی، شادی و هماهنگی.