تاراج‌گری طالب‌ها در افغانستان پایانی ندارد. به رغم وعده‌های اولیه این گروه افراطی پیش از تصرف مجدد افغانستان، از مرداد پارسال تاکنون ریشه‌ها و مظاهر فرهنگ و تمدن ایرانی مانند نوروز و نیز تشیع، حقوق و حیات زنان و سایر اقلیت‌ها هدف حملات مستقیم و شدید قرار گرفته است.
صحبت از خطری است که زبان فارسی را تهدید می‌کند آن هم درست در همسایگی ایران، یعنی افغانستان. با روی کار آمدنِ دولت طالبان پس از ۲۰ سال، زبان فارسی در کشور افغانستان در حال محدود شدن است.
به گزارش نوروز، آن طور که منابع خبری می‌گویند طالبان نامه‌نگاری‌های رسمی و اداری به زبان فارسی را در افغانستان ممنوع اعلام کرده و استادان و کارمندان فارسی‌زبان از دانشگاه‌ها و اداره‌ها اخراج و آواره شده‌اند. از این رو، اهالی فرهنگ و اندیشه افغانستان زنگ هشدار را به صدا درآورده و درباره وضعیت زبان فارسی در این کشور ابراز نگرانی کرده‌اند.
فتنه فارسی‌زدایی طالبان
طیفی از رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتشار گزارش و عکس‌هایی از نواحی مختلف افغانستان، پرده از اقدامات طالبان در راستای فارسی‌زدایی برداشته‌اند.
طبق تازه‌ترین شنیده‌ها از کانال‌های خبری داخل خاک افغانستان، فارسی‌زدایی طالبان طی هفته‌های اخیر، وارد فاز جدیدی شده است. در همین ارتباط شمس الحق آریان‌فر رئیس پیشین رادیو و تلویزیون افغانستان، ضمن تأیید خبر شدت گرفتن فارسی‌زدایی طالبان در کشور افغانستان در هفته‌های اخیر می‌گوید: طالبان به این دلیل که در پاکستان، متولد و بزرگ‌شده‌اند جز زبان پشتو، زبانی را متوجه نمی‌شوند و بر همین اساس، قصد براندازی زبان فارسی را دارند. طالبان هم‌اکنون علوم مختلف و به‌خصوص زبان فارسی را از مکاتب، حذف و به‌جای آن، علوم هم‌راستا با تفکرات طالبانی را با زبان پشتو، جایگزین کرده‌اند. افرادی در این مکاتب به‌عنوان معلم به تدریس می‌پردازند که در پاکستان با هدف انجام اقدامات تروریستی در کشور ما پرورش‌یافته‌اند. هم‌اکنون، 30 مکتب در ولایت‌های مختلف ساخته‌شده و تعداد این مکاتب در حال گسترش است. دانش‌آموزان در این مدارس با تفکرات طالبانی برای شرکت در جنگ‌های پیش رو پرورش می‌یابند.
وی می‌افزاید: طالبان به ولایت‌های پشتوزبان می‌روند و با سردادن شعارهایی، مردم پشتو را برای جنگ و کشتن فارسی‌زبان‌ها تحریک می‌کنند.
تهدید به قتل فارسی‌زبانان
به گزارش خراسان، در ماه‌های اخیر، طالبان به محافل ادبی فارسی‌زبانان، هجوم می‌برند و این محافل را سرکوب می‌کنند و گاهی هم تهدید به قتل می‌کنند. در هیچ مراسمی، هیچ‌کس حق صحبت کردن به زبان فارسی را ندارد. تمامی این اقدامات در حالی انجام می‌شود که 75 درصد مردم این کشور به فارسی سخن می‌گویند. طالبان، محل تجمع متفکران فارسی‌زبان را تخریب می‌کند و اگر فعالیت‌ها در راستای زنده نگه‌داشتن زبان فارسی از سوی فعالان فرهنگی ادامه پیدا کند، شبانه به‌صورت نامحسوس، این افراد را در خانه‌هایشان به قتل می‌رسانند.
آن‌ها اخیراً پا را فراتر گذاشته و دستگاه‌هایی از پاکستان آورده‌اند و تمام فضای مجازی را زیر نظر دارند. اگر فردی در فضای مجازی، مطلبی علیه طالب بنویسد یا مطلبی را لایک کند دستگیر و شکنجه می‌شود. افغانستانی‌هایی که در خارج از کشور حضور دارند نیز اگر درباره فارسی‌زدایی طالبان، سخنی با رسانه‌ها مطرح کنند، خانواده‌هایشان که در افغانستان حضور دارند دستگیر، زندانی یا کشته می‌شوند. به همین دلیل، اندک افرادی که اقوامی در افغانستان ندارند، قادر به فعالیت در این زمینه هستند و فعالیتشان به فضای مجازی محدود است.
این در حالی است که حسن کاظمی قمی نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور افغانستان، در پاسخ به این سؤال که آیا ایران درباره اقدامات علیه زبان فارسی به طالبان تذکر داده ، گفته است: مسأله ادبیات و زبان فارسی جزو هویت ملی یک کشور است. وقتی در جامعه‌ای 70 درصد مردم با یک‌زبان تکلم می‌کنند، خودش عامل وحدت ملی است و امیدوارم حکمرانان به این مسئله توجه کنند. مسئله این نیست که ایران تذکر بدهد. البته ما هم صحبت کردیم، برخی رهبران طالبان می‌گویند این یک سیاست مرکزی نیست و دستگاه‌هایی انجام داده‌اند که دنبال رفع آن هستیم. از تجاری که در هرات هستند پرسیدم شیوه مکاتبات شما با والی استان تغییر کرده که گفتند ما هنوز هم با زبان فارسی مکاتبه داریم. این نشان می‌دهد این مسئله از موضوعاتی است که باید طی زمان با گفت‌وگو حل شود. مسئله فرهنگ و زبان فقط سخن گفتن نیست، شما با این زبان، فرهنگ و هنجارهای یک جامعه را نشان می‌دهید و باید از منظر تمدنی به موضوع نگاه کنید.
