گستره پهناور زیست محیطی كشور مرهون ایثار و تلاش محیط بانان فداكاری است كه با وجود تمام مخاطرات به عنوان حافظان و نگهبانان طبیعت ایران به رویارویی با متخلفانی می پردازند كه با نادیده گرفتن منافع ملی به چپاول و غارت این گنجینه گرانبها اقدام می كنند.
به گزارش نوروز، حفاظت از محیط زیست برای تلاشگران این عرصه بسیار آسیب زا و پر مخاطره است چرا كه این حرفه به دلیل اینكه همواره با منافع متخلفان در تضاد قرار می گیرد، جان محیط بانان همواره از طرف این افراد تهدید می شود.
طی نیم قرن گذشته، 150 محیط بان در راستای حفاظت از محیط زیست جان خود را از دست دادند این در حالی است که در تقویم رسمی کشور نامی از این طلایه داران محیط زیست نیامده است. همین را داشته باشیم در کنار خبر دردناک شهادت این تعداد از محیط بان، به دست شکارچیان غیرمجاز که میدانند دست محیط بانان در مقابله با آنان تا چه حد بسته است و محیط بان نیز باید ثابت کند که استفاده از سلاح تنها برای حفاظت از جانش بوده است.
شهادت شماری قابل توجهی از پاسبانان گنج طبیعت ایران موجب شد تا به لزوم حمایت از محیط زیست و محیط بابان، بیش از پیش توجه شود و حداقل در رسانهها مصائب آنان برجستگی بیشتری نسبت به قبل پیدا کند.
تعداد محیطبانان ایران یک دوازدهم استاندارد جهانی
براساس استاندارد جهانی باید در هر هزار هکتار یک محیطبان فعال باشد اما در ایران در هر ۱۲ هزار هکتار یک محیطبان وجود دارد که با این حساب تعداد محیطبانان ایران یک دوازدهم استاندارد جهانی است، این در حالی است که محیطبانان حفاظت از ۱۱ درصد از عرصههای طبیعی کشور را بر عهده دارند.
در کشور ۲۸ پارک ملی، ۳۵ اثر طبیعی ملی، ۴۳ پناهگاه حیاتوحش و ۱۷۲ منطقه حفاظت شده وجود دارد، در مجموع ۲۷۸ منطقه تحت مدیریت سازمان محیطزیست قرار دارد که جزو مناطق چهارگانه به حساب میآیند و بر اساس قانون باید از آنها محافظت شود. علاوه بر مناطق حفاظت شده، ۱۴۹ منطقه شکار ممنوع هم به عنوان مناطق پشتیبان وجود دارد که در آینده به سطح یکی از مناطق حفاظتشده یا پناهگاهها اضافه میشوند، مجموع مناطق چهارگانه ۱۷ میلیون هکتار و مجموع مناطق شکار ممنوع حدود ۶ میلیون هکتار است که مجموع این ۲۳ میلیون هکتار باید به دست محیطبانان حفاظت شود.
خلاءهای قانونی در حمایت از محیط بانان
در کل کشور کمتر از سه هزار محیط بان داریم که بنابر اعلام فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در اواخر خردادماه، 150 نفر از آنان جان باختهاند (تنها 49 نفر به طور رسمی شهید محسوب شدهاند)؛ شمار جانباخنگان سبزپوش پنج درصد از کل محیط بانان را تشکیل می دهد.
اتفاقاتی که در خصوص محیط بانان رخ می دهد نشان دهنده ضعف قانونی در این زمینه است، از سوی دیگر تجهیزات لازم در اختیار آنها قرار نمی گیرد و آنها از اسلحه و ماشین های مناسب برخوردار نیستند و متاسفانه شکارچیان بسیاری از تجهیزات را در اختیار دارند که باید برای مقابله با آنها قوانین محکم تری تصویب شود؛ البته شرایط نسبت به قبل بهتر شده اما با اما و اگر رو به رو است.
در دفاع از حقوق محیط بانان گفته می شود، تیراندازی عمدی یک محیط بان به شکارچی بسیار بعید است، چطور ممکن است محیط بانی که با این روحیه به دفاع از گونه های حیات وحش می پردازد به یک انسان شلیک کند، ضمن آنکه قانون نیز از او در چنین شرایطی حمایت نمی کند.